**********************************************
രാഖി ഒരു ആശയ വിനിമയമാണ്..ഭാഷയുടെ മറ്റൊരു രൂപം.കൈകൊട്ടലും ,ചൂളമടിയും കണ് മുനയേറ് മൊന്നും. ഒരു അടയാള ഭാഷയായി അന്ഗീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല. അതുകൊണ്ട് അത്തരക്കാരില് നിന്ന് രക്ഷ നേടാന് വേണ്ടിയാകണം.ഇന്നത്തെ യുവത രാഖി കെട്ടുന്നത്. എന്ന് നമുക്ക് കൌതുക പൂര്വ്വം പറയാം.അല്ലെങ്കില് ഭാഷാപരമായി വിലയിരുത്താം .ഇവിടെ നാം വളരെ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടത് രാഖി ഒരു അടയാളമാണ് എന്ന വസ്തുതയാണ്.അടയാള ങ്ങളിലൂടെ ആശയ വിനിമയം നടത്തുക എന്ന രീതി. ചുവന്ന കൊടി കാണുമ്പോള് അപകടമാണെന്നും നാം മനസ്സിലാക്കുന്നത് പോലെ.ഒരു പച്ചക്കൊടി കാണുമ്പോള് ഡ്രൈവര് നിര്ത്താതെ ട്രെയിന് ഓടിക്കുന്നത് ഇതിന്റെ മറ്റൊരു രൂപമാണ്.
രാഖിയുടെ ഐതിഹ്യം ഇങ്ങനെയാണ്. ഒരിക്കൽ ദേവന്മാരും അസുരന്മാരും തമ്മിൽ യുദ്ധം നടന്നു.ദേവന്മാർ പരാജയപ്പെടാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഇന്ദ്രന്റെ പത്നിയായ ‘ശചി’ ഇന്ദ്രന്റെ കയ്യിൽ രക്ഷയ്ക്കായി,രാഖി കെട്ടികൊടുക്കുകയും,ഈ രക്ഷാസൂത്രത്തിന്റെ ബലത്തിൽ, ഇന്ദ്രൻ ശത്രുക്കളെ പരാജയപ്പെടുത്താൻ ശക്തി നേടി.വിജയവുമായി തിരിച്ച് വന്ന ആ ദിവസം മുതൽ ‘രക്ഷാബന്ധൻ‘ എന്ന ഉത്സവം ആരംഭമായി...ഇവിടെ ഭാര്യ ഭര്ത്താവിന്റെ കയ്യില് കെട്ടി കൊടുത്തത് ആണ് രാഖി .എന്നത് വളരെ ശ്രദ്ധിക്കുക.
സിക്കന്ദറും പുരുവും തമ്മിലുള്ള ചരിത്രപ്രധാനമായ യുദ്ധം ആരംഭിക്കുന്നതിന് മുമ്പ്, സിക്കന്ദറുടെ കാമുകി,പുരുവിനെ സമീപിക്കുകയും,കൈകളിൽ രാഖി കെട്ടിച്ച് സഹോദരനാക്കുകയും ചെയ്ത്,യുദ്ധത്തിൽ സിക്കന്ദറെ വധിക്കുകയില്ല എന്നു ഒരു സത്യവചനവും വാങ്ങി.പുരു,കൊടുത്ത വാക്ക് പാലിക്കുകയും ചെയ്തു.രക്ഷാബന്ധന്റെ മഹത്ത്വം കാണിക്കുന്ന സംഭവമായാണ് ഇത് ഇന്നും കണക്കാക്കുന്നത്.ഇവിടെ കാമുകനെ രക്ഷിക്കാന് കാമുകിയാണ് ചെയ്യുന്നത്.
മുകളില് സൂചിപ്പിച്ച ഈ രണ്ടു അവസരങ്ങളും യുദ്ധവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്.
ഇതിനിടയില് ഇത് എവിടെ വെച്ചാണ് സഹോദരി സഹോദര ബന്ധം എന്ന നിലയിലേക്ക് രാഖി മാറ്റി മറിക്കപ്പെടുന്നത്.
കുത്താന് ഓങ്ങി യവനോട് അരുതെന്ന പറയുന്ന കയ്യില് ഒരു രാഖി കാണുമ്പോള് അത് ഒരു ഹിന്ദു വാണ് എന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നു.അങ്ങിനെ അത് ഒരു അടയാള വാക്കാകുന്നു.അയാള് ശൂലം താഴ്ത്തി തിരിച്ചു അടുത്ത ആളിലേക്ക് നീങ്ങുന്നു.തൊപ്പി അണിഞ്ഞവന് വാളു വീശുമ്പോള് കയ്യില് രാഖിയില്ലെങ്കില് സ്വ മതസ്ഥന് എന്ന് കണക്കാക്കുകയും രാഖി കെട്ടിയവനെ തിരഞ്ഞു പോകുന്നു.ഈ വിധം ഒരു പൊതു വര്ഗീയമായ അടയാളമായി രാഖി മാറി കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് വളരെ നിസ്സാരമായ ഒരു കാര്യമാണ് എന്ന് തോനുന്നില്ല.ശ്രീമതി.ഇന്ദിരാ ഗാന്ധിയുടെ മരണാനന്തരം ഡല്ഹിയില് സിഖുകാര് കൂട്ടക്കൊല ചെയ്യപ്പെടാന് ഇടയായത് അവരെ മത ചിഹ്നങ്ങളിലൂടെ തിരിച്ചറിയാന് കഴിയുമായിരുന്നു എന്ന ഒറ്റ കാരണം കൊണ്ടാണ്.ബോംബെ കലാപങ്ങളില് ആയുധങ്ങളേക്കാള് ഏറെ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത് അടയാള ചിഹ്ന്നങ്ങളും അടയാള വാക്കുകളുമായിരുന്നു.ആചാരങ്ങളും ആഘോഷങ്ങളും ജന സമൂഹത്തിനു സന്തോഷം പകരുമ്പോള് തന്നെ കലാപങ്ങളില് പരസ്പരം ഉപയോഗിക്കാനുള്ള ഒരു തിരിച്ചറിയല് അടയാള വാക്കായി, അല്ലെങ്കില് മത ചിഹ്നങ്ങള് മാത്രമായി മതവര്ഗീയ മൌലിക വാദികള് അത് ഉപയോഗിക്കാതെ തടയേണ്ടതാണ് മുഖ്യമാണ് എന്ന് സ്വതന്ത്ര ദിനത്തിന്റെ തലേ നാളില്
ഓര്മ്മിപ്പിക്ക പെടെണ്ടത് ആണ്.വ്യാഴ വട്ടങ്ങള് പലതു കഴിഞ്ഞിട്ടും,പുതു തലമുറകള് വന്നിട്ടും ഒരു വിഭജന ത്തിന്റെ ഉണങ്ങാത്ത മുറിവ് ഭാ രാതാംബയുടെ നെഞ്ചിലിന്നു മുണ്ട്.അതൊരു സത്യം തന്നെയാണ്. ആ ഒരു മുറിവ് ഇല്ലായിരുന്നെങ്കില് ലോകത്തിനു തന്നെ സമാധാനത്തിന്റെ ഒരു തിലക ക്കുറി യാകു മായിരുന്നു എന്റെ അമ്മ....വന്ദേ മാതരം.